Sokağının yokuşunda yağmur akıyor denizlere ulaşma
gayretinde. Bense sana doğru ağır ağır adımlıyorum sokağında. Oysa yağmur
sularına kapılsam denize ulaşsam, soğuk ve ince kumlu suyu solusam
ciğerlerime... Pencerenden dalgaların arasına baktığında, tertemiz sevdamı
görebilir miydin? Ya da yağan yağmur ben olsam, pencerenin dışında süzülen
yağmur sularını
Gözyaşlarım bilebilir miydin? Durdum.
Çünkü göremezdin ki benim sevdamı artık hiçbir dalgasında
denizin. Ve bilemezdin akan gözyaşlarımı...
Yağmur sularına baktım yokuş aşağı akıp giden. Sanki beni
çağırıyorlarmış gibi coşkunca akan. Ve dedim ki:
“Gidilmesi gereken yön,
Suyun aktığı yönmüş meğer.”
Arkama bile bakmadım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder