Lösemi Hastalarının Yaşam İksiri Bizde!

Başlamadan belirtmeliyim. Beni bu yazıyı yazmaya iten sebep, lösemiyi uzun bir tedavi sonunda yenen kuzenimden aldığım ilhamdır.

Henüz 21 yaşında kuzenim… Hastanedeki akranları, ağabeyleri, kardeşleriyle birlikte yaşam mücadelesi verdi. Tedavisi boyunca 22 arkadaşını mücadelede kaybetti. Tedavi sürecindeki moral gücünü ciddi olarak sarssa da yine de hayata tutunmaya devam etti kuzenim. Ve başardı.

Tıpkı diğerleri gibi o da kendine uygun bir iliğin, ona ulaşmasını bekledi. Yurt dışındaki ilik bankaları araştırıldı. Uygun olduğu düşünülen iliklerde bile, uyumsuz parametrelere rastlandı. Umutlar bir dahakine kaldı tabi. Kemoterapi seansları, her seferinde daha sarsıcı hale gelse de faydasını gördü. İlik nakli gerçekleşmeden sağlığına kavuştu. Ancak yine de ilik bulunduğu an nakil yapılması hastalığın ileride tekrar nüksetme ihtimalini düşürüyor.

İşte bu kadar sancılı bir süreç yaşıyor lösemi hastaları… Lösemi ve diğer kanser türlerini yenip, yeni hayatına başlayan insanların, yaşama daha bir dört kolla sarılmasını, yaşam sevincini daha iyi anlamamızı sağlayan bir süreç… Ve bize hayatta olmaktan daha büyük bir zenginliğin olmadığını da fısıldıyor.

Peki, ya lösemi hastası insanların etrafındakiler? Aileleri? Dostları? Her güne onu ayakta görmek ümidiyle uyanmak… Her gün onun gülümseyişine tanık olmak… Bir an önce hastalıktan kurtulması için dualar etmek, dilekler dilemek… En önemli tedavinin sevgi olduğunu bilerek, her gün daha fazla sevmek onu…

Biz, sağlıklı insanlar ne yapabiliriz? Onları sağlığa kavuşturmak için… Bir iliği yurt dışından beklemek zorundaysalar, bizim yapacağımız çok şey var, demektir. İlik bağışı… Tek başına zaten çok şeydir. İlik bankalarına bağış yapmanın önemi, ilik uyumluluğu araştırması yapılması sürecinin uzunluğu nedeniyle de çok önemli… Çünkü hastanın birinci derece yakınlarından doku alıp inceleme yapmak ve sonuç almak uzun bir süreç… Ki bu incelemenin doku uyuşmazlığı olarak sonuçlanması ihtimali de epey yüksek. Siz ilik bağışı yaptığınızda parametreler belirleniyor ve bankada bekleyen ilikler arasından, hastaya uygun seçim yapılması daha kolay oluyor. Zamanla yarışılan bir hastalık için bu büyük bir ihtiyaç…

O yüzden sağlığı yerinde herkesin ilik bankalarına bağışta bulunması hayati bir öneme sahip. Küçücük bir tüpün içindeki yaşam iksiri, bizim sihrimiz… Yaşamın bu ihtişamlı döngüsünde, lösemi hastalarının umut kaynağı, bu küçük, mütevazı sıvının içinde gizli… Kuzenimin “ben lösemiye yakalanmadım, lösemi bana yakalandı. Benden çekeceği var” diyerek hastalığa meydan okuması, bu umudun yetiştirdiği bir güç işte. Tıpkı diğerleri gibi…

Bizler, nasılsa ilgilenen kurumlar var diyerek pek çok konuda sessiz kalabiliyoruz. Siyasette, sosyal meselelerde, hiçbir konuda katılımcı olamayabiliyoruz. Toplumun farklı kesimlerinin sorunları onlar gibi olanlarca çözüm arayışına giriyor. Bu toplumsal duruş biçimimiz… Ancak bir lösemi hastası iliği bizlerden bekliyor. Ve belki birimizin iliği, bir hayatın yeniden başlaması için içimizde sabırsızca çırpınıyor.

Twitter